Neredeyse altmış yıl olacak. Görele Ortaokulu. Lise açılma çalışmaları yürütülüyor. 1-C Sınıfı. Görele’den, köylerden; Çanakçı’dan, Eynesil’den gelen öğrenciler… Genç öğretmenler, deneyimliler…Müzik, resim, beden eğitimi, işbilgisi derslerinin Türkçe, Matematik Fen Bilgisi, Sosyal Bilgiler öneminde olduğu eğitim öğretim yılları…19 Mayıs’ın, 29 Ekimin uzun çalışmalar sonrasında ilçenin tümünde coşkuyla kutlandığı yıllar. Takım giysili, şapkalı ortaokul öğrencileri… Bayramdaki yürüyüşler; öğrencileriyle umutlanan, onurlanan analar, babalar, halalar, dayılar, teyzeler, amcalar…Ekim, Kasım, Aralık, Ocak, Şubat…1-C’de orta, ortanın üstü öğrenciler… Yazılılardan sözlülerden dokuz, on alarak öne çıkan üç dört öğrenci… Bahtiyar Şengün, Ahmet Kizir, Hikmet Koçak, İlhan Nebioğlu…Hikmet Erzurum’a dönüyor, Oltu’ya babasının topraklarına… Aynı sırada oturuyoruz onunla, arkada. Bahtiyar, Ahmet, İlhan ön sıralarda. Aylar yıllar içinde gelişiyor Bahtiyar’la, Ahmet’le arkadaşlığımız.1966’da Görele Lisesi açılıyor. Hasan Ali Yücel’in bakanlığında ortaokul olarak yaptırılan yapıda. Öğleden önce Ortaokul, öğleden sonra Lise…Bahtiyar’la Lise 1’de de birlikteyiz. Matematik, Fen derslerinde en önde Bahtiyar.. Edebiyat’ın şiirlerinden çok etkileniyor… Koşma, semai… yanında bol bol gazel öğreniyoruz… Beni de Bahtiyar’ı da Fuzuli çarpıyor…
“Beni candan usandırdı cefadan yar usanmaz mıFelekler yandı ahımdan muradım şemi yanmaz mı* * *Fuzuli rindi şeydadır hemişe halka rüsvadırSorun kim bu ne sevdadır bu sevdadan usanmaz mı
Gazelin incelendiği o ders, ben de Bahtiyar da belleğimize yerleştiriyoruz Fuzuli’nin ölümsüz ikiliklerini. Aralarda, okul kapısında, pencere önlerinde yineliyoruz gazeli… Ben türküler de ekliyorum aralara, Bahtiyar da şarkılar ekliyor…Lise I; acılı, korkunç yıllarım… 20 Ocak. Anamın ölümü. Usum, duygularım allak bullak Tek dersten, İngilizce’den belgelenişim… Bahtiyar’ın, arkadaşlarımın çektiklerimi paylaşma çabaları…Ahmet’le Bahtiyar büyük kente gidiyorlar TIP okumak için… Doktor oluyorlar ikisi de… Yıllar içinde Bahtiyar İç Hastalıkları uzmanı… Ahmet de Onkoloji Profesörü…Yıllar sonra öğreniyorum Erzurum, Oltulu Hikmet Koçak’ın da TIP okuduğunu. Erzurum Atatürk Üniversitesinde Rektörlük yaptığını… İlhan Nebioğlu’nun da Giresun SSK Müdürü olduğunu…Bahtiyar’la da Ahmet’le de ortaokulda başlayan arkadaşlığımız sürdü gitti… Görele ‘de kaldım ben. Onlar Görele’ye gelince günaydınlaştığımız, konuştuğumuz, söyleştiğimiz anılardadır…Bahtiyar Şengün’ün özenle, seçerek oluşturduğu “Anı Defteri”nde bir sayfada benim yazdıklarım da varmış…Dr. Bahtiyar Şengün, ortaokul yıllarındaki okuma alışkanlığını sürdürdü geliştirerek Sevecen, şakacı, sevgi dolu kişiliğinde Atatürkçü, aydın doktor kimliğiyle iz bıraktı.. Görele’den, köyünden; çocukluk, okul arkadaşlarından, yakınlarından, komşularından… kopmadı hiç…Yabancılaşmadı denize, derelere, Manasur’a, iskeleye, güneşe, yağmura, kara; türkülerimize, kemençemize, horanımıza…Trabzon’da uzun yıllar çalıştı. Numune’de… Ozan Ahmet Kaçar’a bir gün ayırdı Numune’de. Ahmet Amca’yla gittik. Gerekenler yapıldı… Görele söyleşileriyle, şakalarla, nüktelerle…Bana da eşim Rafet Kaçar’a da bir gün ayırdı yıllar önce. Sabah “monopril’, yatarken “norvaks” Bahtiyar’ın yazması. Sürekli kullanıyoruz…Mehmet Şahin Kahveci, bacanağım, kalpten Numune”ye yattığında Bahtiyar’dan öğrenmiştim Şahin’in durumunu…Trabzon’a yolum düştükçe ona uğrardım… Şükrü Ağabey’in kesmesiyle…Rafet’le yürüyoruz… Bir “cip” durdu. Kapı açıldı, Bahtiyar… Yenge, dedi. Bu akşam Hayrettin’e izin ver. Bir yere gidicez… Bahtiyar, tamam. ‘Çok içmen.”Manasur’da. Çamlık’ta… Bahtiyar’ın söylediği şarkılar…Güle güle arkadaşım. Halkın doktoru. Güle güle… Seni uğurlayamadım. Zincirlikuyu çok uzakta… Güle güle…
