Bulutlar

Bulutların arasından gülümseyen bir güneş gibi dağıtırsın karanlığını kalbimin. Kelebekleri kıskandıran güzelliğinle donatırsın yüreğimin kırlarını rengarenk çiçeklerinle. Kuşların süslediği bir gökten dökülürsün ruhuma ezgilerin en ilahisiyle. Senin bakışındır renkleri güzelleştiren ve senin varlığındır kelimelere hayat veren. Yağmuru güzelleştiren senin sevimliliğindir ve yaşamı anlamlı kılan senin sözlerindir. Senin gözlerinden alır ilhamın şairler ve yazarların anlatıp durduğu hep senin yüreğinin yemişleridir. Sana dairdir umutlar ve sana aittir yarınlar. Gün seninle başlar, seninle devam eder ve seninle bir manaya bürünür. Akşam senin için kızıla boyanır gökler ve senin için saçılır gece tüm yıldızlar. Ay yolunu gözler hünerlerini sergilemek için ve kelimeler gözlerinden göğüme saçılan yıldızlar. Gece, düşler denizini bir örtü gibi kucaklarken rüyalar yakamozlar gibi yolumun gümüşi meşaleleri olurlar senden bana armağanların en nadidesi, en gizemlisi. İnsanın bu alemde başına gelebilecek en güzel şey ne ise işte osun sen. Yıldızları, ayı güneşi kıskandıran senin güzelliğindir. Kuşları, kelebekleri, insanları imrendiren senin güzelliğindir. Çiçekleri, ağaçları, kırları hayran bırakan senin güzelliğindir. Irmakları, gölleri, denizleri çıldırtan senin güzelliğindir. Kelimelere can veren, cümlelere ilham olan senin güzelliğindir. Zamanı genişleten, vakti bereketlendiren, anı zenginleştiren hep senin güzelliğindir. Dünü hatırlatan, bugünü güzelleştiren, yarını sevimli kılan yine senin güzelliğindir. Kitaplarda yazılan, şarkılarda söylenen, dillerde anlatılan hep senin güzelliğindir. Kimilerine göre dümdüz, uzun bir çizgidir hayat, kimilerine göre kıvrıla kıvrıla akıp giden bir ırmak. Kimilerine göre aşılması müşkül bir dağdır yaşam, kimilerine göre yürünmesi gereken dolambaçlı bir yol. Bazılarına göre bir sırdır hayat, bazılarına göre çetin bir bilmece. Fevkaladedir bazılarına göre hayat, bazılarına göreyse alelade. Hayatı alelade yapan da fevkalade kılan da insanın kendisinden başkası değildir! Dünya insanlar içindir yoksa insanlar dünya için değil. Eşyalar kullanılmak içindi, insanlar sevilmek. Fikirler gelişmek içindir, duygular güçlenmek. Şimdi birazcık soluklanıp bir ağacın altında ya da uzanıp bir sahilde kumsala, bakalım hayatımızın gidişatına: Bahaneler mi buluyoruz sevdiklerimiz için yoksa mazeretler mi üretiyoruz sevemediklerimiz için. Ayaklarımız geri geri mi gidiyor her günkü yaşantımızda yoksa bir kelebek gibi yüzümüzdeki gülücükle çiçekten çiçeğe mi koşup zıplıyoruz? Bütün bu olup bitenlerden, tüm bu yaşananlardan ve yaşanmaya devam edenlerden sonra hayat sizin, karar sizin, her şey sizin…