1989 senesinde Amerika’daki Filo Subay Kursunda tanıştığım Amerikalı Yüzbaşı Gerry Cochran ile arkadaşlığımız Malatya’da 1 yıl daha devam etti. Gerry ile ailecek görüşüyorduk ve İngilizcemi ilerletmemde çok yardımcı oldu. Gerry’nin çok güzel bir Amerikan Jeep’i vardı ve birlikte Nemrut Dağı’na güzel bir gezi yapmış, güneşin o muhteşem batışını izlemiştik.
Bu fotoğrafları Nemrut Dağı’na giderken, Adıyaman/Kahta’daki Cendere Köprüsünde ve heykellerin olduğu açık hava müzesinde çektirmiştik.Gerry ile çok anılar biriktirmiştik ve 1991 senesinin başlarında İzmir/Şirinyer NATO karargahına tayin oldu. Daha sonra çeşitli nedenlerle Malatya’daki Amerikan ünitesine her gelişinde bizleri ziyaret etmişti sevgili Gerry. Gerry’nin Malatya’dan ayrılışından birkaç ay sonra da bizim tayinimiz İzmir’e çıkmıştı. Birlik İçi Lisan Kursu ile son bulan İngilizce eğitimimin gelişmesinde çok yardımları olan Gerry dostumuza ailemle birlikte ömür boyu minnettar kalacağız.İZMİR YILLARIM 1991-19931985 senesinde Eskişehir’den tayin olduğumuz Malatya’dan Mayıs 1991 tarihinde İzmir/Çiğli 2’nci Ana Jet Üs Komutanlığı 123’üncü Palaz Filo’ya tayinim çıkmıştı. T-34 pervaneli uçaklarda öğretmen pilot olarak görev yapacaktım. İşte severek, keyifle 10 ay uçtuğum T-34 eğitim uçağım.
18.03.1991 tarihinde, sevgili devre arkadaşımız olan Hilmi Şekerci’nin şehit haberi bizleri çok üzmüştü. Ruhun şad olsun kardeşim, sizleri unutmayacağız.
123’üncü Palaz Filo’da çok iyi arkadaşlıklar kurdum. Daha doğru bir ifadeyle, çok iyi bir öğretmen kadrosu vardı ve abilik kardeşlik çok kuvvetliydi. Filo Komutanımız Bnb. Celal Aker çok iyi bir kişilik ve filo personeli tarafından çok sayılan bir komutandı.Palaz filoda bulunduğum 10 ay süresince çok zevkli ve keyifli zaman geçirdim. 10 ayda toplam T-34 uçuşum 305:00 saat olmuştu. Boş zamanlarımda sürekli İngilizce çalışıyordum.1991 senesinin aralık ayında İngilizce okuma ve dinleme sınavlarına girmiştim.1992 senesinin mart ya da nisan ayında (net olarak hangi ay olduğunu hatırlamıyorum) ise kompozisyon ve konuşma sınavlarına girmiş ve Genel Dil Sınavından geçerli not almıştım. İzmir’e tayinim çıktığında, 6 sene Malatya’da lojmanda oturduğumuz için lojman puanım kalmamış ve lojman tahsis edilememişti. Bu yüzden 5 ay Karşıyaka’da kirada oturmuştuk. Daha sonra lojman tahsisi yapılmış ve iki katlı bir lojman almıştık. Çiğli Lojmanlarının ön ve arkasında küçükte olsa çiçek, sebze yetiştirecek kadar ekim alanı her konut için kullanıma ayrılmıştı.BENİM KIRMIZI GÜL SEVDAMÇocukluğum köy yerinde geçtiği için bitkileri, çiçekleri özellikle de kırmızı gülleri çok seviyordum. Kırmızı gülü hastalık derecesinde hala severim. Sizlere doğup büyüdüğüm köyüm Çukurköy hakkında bazı bilgiler vermiştim. Karadeniz’deki diğer köylerin durumunu bilmiyorum ama benim köyümde her evin önünde mutlaka kokulu kırmızı gül ağacı olurdu. Ağaç diyorum zira güller hiç budanmaz ve yeni sürgünler kesilmezdi, böylece gül dallarının boyu 3-4 metreyi bulurdu. İşte bendeki bu gül aşkı çocukluğumdan bana miras kalmıştı.Lojmandaki evimizin önünü çiçeklerle ve değişik bitkilerle güzelleştirmeye karar vermiştim. 1991 devresi olan çok sevdiğim ve arabası olan bir öğrencimden bana Menemen’den bir adet büyük gül fidanı alması için müsait olup olmadığını sormuştum. Müsait olduğunu söylemişti ve o an için cüzdanımdaki son 50 TL’yi gül fidanı alması için vermiştim. 20kg lık yağ tenekesine köklenmiş çok muhteşem bir gül fidanı almıştı öğrencim. O gün o gül fidanı için çok sevinmiştim ve daha sonraki 1 yıl boyunca çok iyi bakmıştım ve daha da güzelleşmişti. SEVİNÇLİ BİR HABER ALDIK1992 senesinde bir gün mesaiden gelmiş ön bahçede elimde çapa ve budama makası ile çalışıyordum. Tahminim mayıs ayı olabilir, çünkü güllerim henüz açmaya başlamış ve bahar coşkusu yaşadığımı hatırlıyorum. Her konutta, gelen ve giden aramaları santral tarafından kontrol edilen telefonlar vardı. Eşim kapıdan seslenerek bana telefon geldiğini, Malatya’dan birinin arayarak yurtdışına tayinimizin çıktığını söylediğini bildirdi. O an sevinç çığlığı atarken elimdeki çapayı fırlattığım hala hafızamda canlı olarak duruyor. İçeri girdim ve ahizeyi kulağıma götürdüm. Telefon eden kişi Malatya’da iken 171’inci Filo’da görevli SSO (Silah Sistem Operatörü) Ütğm. Berker Haberal’dı ve şöyle dedi. “Hocam ben Ütğm. Haberal, Malatya Savaş Harekât Merkezinde nöbetçiyim. Hava Kuvvetleri Komutanlığı’ndan Yurt Dışı Görevine seçilen personelin isim listesi fax mesajı ile birliklere geldi ve sizin isminizde listede var, hayırlı olsun” dedi. Yurtdışı görev yerim, Amerika Birleşik Devletleri, NATO uçuş okulu T-37 uçuş öğretmeni, Sheppard Hava Üssü, TEXAS, görev süresi 3,5 yıl, gidiş tarihi 2 Şubat 1993. Haberal’a teşekkür edip telefonu kapatırken sevinçten tekrar çığlık attığım dün gibi hafızamda. Sevincime eşim de ortak olmuş ve çok duygusal bir an yaşamıştık.Yeri gelmişken söyleyeyim, bahçeye diktiğim kırmızı gülümüze Amerika’ya gideceğimiz son güne kadar en iyi şekilde hizmet ettim ve bizim ayrıldığımız lojmana taşınan Yzb. Ali Önder Demircan kardeşime teslim etmiştim.Amerika’daki tayin olduğum görev ile ilgili detaylı bilgim yoktu. Fakat İngilizce uçuş öğretmenliğinin çok zor bir görev olduğunu tahmin edebiliyordum ve bu endişem beni rahatsız etmeye başlamıştı. Geçmiş yıllarda NATO Uçuş Okulu’ndan çeşitli nedenlerle geri gelen bazı personel olduğunu öğrendiğimde, sevincim zaman zaman yerini karamsarlığa bıraktığı da oluyordu.Sevgiyle kalınız.
