AMERİKA GÖREVİMİZE BAŞLIYORUZDeğerli Okuyucularım, Amerika’daki görev yerimiz olan Wichita Falls Havalimanına indiğimizde ENJJPT (Euro NATO Joint Jet Pilot Training)’ te görevli arkadaşlarımız tarafından karşılanmış ve sonrasında üs içindeki misafirhaneye yerleşmiştik. Amerika veya diğer ülkelere NATO görevine giden subaylardan en kıdemli kim ise o kişi Kıdemli Ulusal Temsilci (SNR) olarak görev yapmaktadır. SNR’ın bazı görevleri ise; kendisine bağlı bulunduğu personelin özlük haklarının koordinesi, personelin problemlerinin çözümünde yardımcı olmak, bağlı bulunduğu Kuvvet Komutanlığına karşı görev yaptığı birlikteki Türk personelinin kıdemlisi olarak sorumlu olması, Türkiye Cumhuriyeti Devletini Yurtdışında görev yaptığı yerlerde en iyi şekilde temsil etmek, Türk ailelerin uyum içinde yaşamaları için gereken faaliyetlerin yapılmasında (dini ve milli günlerimizin koordine edilmesi gibi) öncülük etmek vb. gibi daha birçok görev ve sorumlulukları vardır. Biz Amerika’ya vardığımızda 3 Şubat 1993 tarihinde Türk Kıdemli Temsilcisi, 15 Nisan 2020 tarihinde Türk Hava Yollarında kaptan pilot iken koronavirüs nedeniyle aramızdan ayrılan çok sevdiğim, saygı duyduğum, Öğretmen Pilot Eğitimi (PIT) süresince üzerimde çok büyük emeği olan çok değerli, 1976 Hava Harp Okulu mezunu, Hv. Plt.Kd. Bnb Serdar Gündoğdu abim vardı. Rahmet ve minnetle yad ediyorum. Beraber olduğumuz 1 yıllık süre içinde çok keyifli vakit geçirdik ve bu süre içinde aileme ve bana unutulmaz iyilikler yaptılar.
Rahmetli abim Kaptan Pilot Serdar GündoğduŞimdi sizlere bu organizasyon hakkında kısa bilgiler vermek istiyorum. Sheppard Hava Üssünde NATO Uçuş Okulu 1981 yılında kurulmuş olup bu organizasyonun amacını, organizasyona katılmak isteyen NATO üyesi Ülkelerin istedikleri sayıda öğretmen pilot görevlendirerek istedikleri ya da kontenjanları oranında öğrenci pilot adaylarını muharip jet pilotu yetiştirme programı olarak tanımlayabiliriz.Daha önceki yıllarda Türk öğretmen ve öğrenci görevlendirmesini tam olarak bilmiyorum ama bizim göreve gittiğimiz 90’lı yıllarda 8 öğretmen pilot ve 8 öğrenci pilot görev yapıyordu. Yine bu öğretmen ve öğrencilerden 4 öğretmen ve 4 öğrenci Temel Jet Eğitim Filosunda T-37 uçaklarında, diğer 4 öğretmen ve 4 öğrenci ise Temel Jet Eğitimini bitirmiş, Tekâmül Jet Eğitim Filosunda T-38 uçaklarında eğitim yapıyorlardı. Biz 3 öğretmen pilot (2 kişi T-37, 1 kişi T-38) aynı dönemde birlikte göreve başlamıştık. Bu öğretmen pilotların isimleri: Hv.Plt.Yzb. Miray Kesici, Hv.Plt.Yzb. Kâmil Güngör ve Hv.Plt.Yzb. Erhan Akçay.Havaalanından Üs Misafirhanesine geldiğimizde birkaç saat dinlenmemiz için zamanımız vardı ve adet olduğu üzere, görev için yeni gelen 3 aile akşam yemeği için kıdemlimiz (SNR) olan rahmetli Serdar abimlere davetliydik. Yanlış hatırlamıyorsam en az 7 aile akşam yemeğinde bir aradaydık. O akşam yemek yedik, bol bol Türkiye’den konuştuk ve eğlendik. Çok iyi ağırlandık ve çok güzel bir hoş geldiniz partisi yaşadık. Seni hiç unutmayacağım güzel abim, ışıklarda uyu.Üs misafirhanesinde kaldığımız süre içinde arkadaşlarımız bizleri akşam yemeklerine alıyorlar, arabaları olduğundan zaruri ihtiyaçlarımız için şehire alışverişe götürüp getiriyorlardı. Oradaki bizden önce göreve giden arkadaşlarımız bizleri evlerimize yerleşene kadar hiç yalnız bırakmadılar ve bizlere çok yardım ettiler, hepsine minnettarız.Üs misafirhanesi üssün çok merkezi yerindeydi ve üsteki yiyecek, içecek ve manav bölümlerine yürüyerek gidip geliyorduk. Türkiye’deki Ordu Pazarlarının karşılığı olan BX (Base Exchange) alışveriş yerinden ve hemen yanındaki yiyecek içecek bölümünden günlük ihtiyaçlarımızı karşılıyorduk. Oradaki tecrübeli arkadaşlarımızın tavsiyelerine uymaya çalışıyorduk. İlk önce ve acilen beylerin işe gidip gelmeleri için orta kalitede bir araba alınması gerektiğini anlamıştık ve oradaki arkadaşlarımızın yardımıyla biz yeni gelenler araba arayışlarına başlamıştık. Diğer arkadaşlarım nasıl ve ne zaman araba aldılar hatırlamıyorum ama ben gelişimizin üzerinden birkaç gün geçmişti ve BX’in park yerinde ön ve arka camına FOR SALE (satılık) yazan tabelalar yapıştırılmış hatchbak Volkswagen/Rabbit gördüm. Sahibinin BX te alışveriş yaptığını tahmin ederek bir müddet arabanın yanında bekledim ve tahmin ettiğim gibi sahibi geldi ve araba hakkında bilgi almaya başladım. Araba, 1984 model, otomatik vites, 2 kapı, benzinli, boya kaportası oldukça iyi görünen güzel bir arabaydı. Araba hoşuma gitmişti ve eşimin de görmesi için ertesi gün yine BX’in önünde buluşmak için sözleştik. Belirlediğimiz saatte buluştuk ve eşiminde beğenmesiyle almaya karar verdik. Arabanın sahibi 1.600 $ istedi ve alışkanlıklarım devreye girerek hemen pazarlık yapmaya başladım, hayret işe yaradı ve 1.500 $ ödeyerek arabayı aldık. Türkiye’de çoğunuzun yaşadığı (90’lı yıllarda ve sonrasında) ve canından bezdiği araba alım satımlarındaki bürokratik çileyi burada yaşamadık. Arabaya ait tek sayfa, arabanın bilgilerinin olduğu, sanıyorum Filigranlı küçücük bir kâğıt olan ruhsata imza atılarak araba sahibi oluyorsunuz.
İşte aldığımız Volkswagen arabamız ve oğlum Volkan izci kıyafetiyle.Ülkemizde ise 2009 yılından itibaren araç alım satımı noter kanalıyla başlamış ve böylece bürokratik zorluklardan kurtulmuş olmanın rahatlığını yaşamaya başlamış olduk.Artık arabamızın olmasıyla mobil kabiliyetimiz artmış ve daha bağımsız hareket etmeye başlamıştık. Geldiğimiz ilk günden itibaren birliğimize(filoya) katılmamız için gereken bürokratik işlemleri listeye göre yapıyorduk. Çocuklarımızı hemen lojmana bitişik olan ilkokula kayıt yaptırdık. Kızımız Tuğçe 5.nci sınıfın 2.nci dönemine, oğlumuz Volkan 2.nci sınıfın 2.nci dönemine başladılar. Lojman başvurumuzu yapmış ve çok kısa sürede 4 odalı ve tek katlı müstakil bahçeli evimizi teslim almıştık. Yanlış hatırlamıyorsam gelişimizden 1 hafta sonra Öğretmen Pilot Eğitimine (yer dersleri) başlamıştım. Lojmanı teslim almış ve bulduğumuz boş zamanlarımızda eşyalar için alışverişe gidiyorduk. Ne kadar sürdü hatırlamıyorum ama kısa sürede üs misafirhanesinden ayrılıp lojmandaki evimizde yaşamaya başlamıştık.Haftaya buluşmak üzere sevgiyle kalınız.
